سوخو-۲۷

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

 

سوخوی۲۷

سوخوی اس یو–۲۷ (در زبان روسی Cy-27)، هواپیمای جنگنده پیشرفته‌ای است که در دوران اتحاد جماهیر شوروی است که توسط دفتر طراحی سوخوی طراحی و ساخته شده‌است. این جنگنده در سازمان ناتو با نام «فلانکر» شناخته می‏شود.

این جنگنده، در اصل برای ایجاد توان مقابلهٔ نیروی هوایی اتحاد شوروی در برابر نسل جدید جنگنده‏های آمریکایی نظیر اف-۱۴ و اف-۱۵ و اف-۱۶ و اف-۱۸ ساخته شد.

سوخوی۲۷ دارای برد پروازی استثنایی، قابلیت حمل مهمات بالا و چابکی فوق العاده‌است. جنگندهٔ سوخوی۲۷ اغلب در نقش «ماموریت های برتری هوایی» به کار گرفته می‏شود، اما قادر است در اغلب ماموریت های رزمی نیز شرکت کند.

برخی کارشناسان بر این عقیده هستند که جنگندهٔ سوخوی۲۷، حاصل یک مناقصهٔ انجام شده جهت تولید جنگنده بین شرکت های میگویان – گیرویچ و سوخوی بوده‌است و ماحاصل این مناقصه، منجر به تولید سوخوی ۲۷ و میگ ۲۹ شده‌است که ظاهری شبیه به هم دارند؛ اما اینطور هم نیست، زیرا سوخوی۲۷ به عنوان یک جنگنده شکاری - رهگیر و برتری هوایی دوربرد شناخته می‏شود، در حالی که میگ ۲۹ در نقش یک جنگنده پشتیبانی کوتاه برد تاکتیکی عمل می‏نماید.

 پیش زمینه

به سال ۱۹۶۹، دولت اتحاد جماهیر شوروی، اطلاع یافت که نیروی هوایی ایالات متحده، کمپانی «مک دانل داگلاس» را جهت تولید طرح جنگندهٔ آزمایشی برتری هوایی خود، انتخاب کرده‌است. (این انتخاب، در نهایت منجر به تولید جنگندهٔ F-۱۵ شد.) جهت پاسخگویی به این تهدید آتی، دولت اتحاد شوروی، برنامهٔ PFI (به معنی: جنگندهٔ تکامل یافتهٔ پیشرو) را بنیان نهاد. طبق این برنامه، قرار شد هواپیمایی جهت برابری و تقابل با جنگندهٔ جدید آمریکایی، تولید شود.

یکی از وظایفی که برعهدهٔ سوخوی ۲۷ گذاشته شده بود، حمله به هواپیماهای پشتیبانی کننده عملیات های هوایی سازمان ناتو، نظیر هواپیماهای سوخت رسان (تانکر) و هواپیماهای پیش اخطار (آواکس) بود. برنامه‏ریزان نظامی شوروی، بر این مسئله واقف بودند که نیروهای ناتو، توانایی‎های شایان سوخوی ۲۷ را در نظر گرفته‏اند و بدین جهت، می‏دانستند که حملهء‌ همه‎جانبهٔ هوایی آن ها، توسط این جنگندهٔ جدید، بسیار محدود خواهد شد.

پس از فروپاشی اتحاد شوروی، سوخوی ۲۷، نه تنها برای اجرای نقشی که از ابتدا برایش در نظر گرفته بودند، در خدمت نیروهای هوایی کشورهای مستقل همسود (CIS)، باقی مانده است؛ بلکه آخرین سری این جنگنده، قادر است موشک های بسیار دوربرد هوا به هوای Novator KS-۱۷۲ AAM-L را حمل نماید. این موشک ها، دارای بردی بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتر هستند و به عنوان موشک دوربرد ضدآواکس، کاربرد دارند.

موشک های استاندارد سوخوی ۲۷ جهت انجام ماموریت هوا به هوا، ترکیبی از موشک های R-۷۳ Archer و R-۲۷ Alamo و R-۷۷ Adder ساخت ویمپل (Vympel) می‎باشد.

 نه HOTAS ، نه MFD

محدودیت سوخوی ۲۷‏، از نظر کیفیت و سطح تکنولوژی نازل کابین و سیستم‏های آویونیک می‏باشد. در سوخوی ۲۷ یک نمایشگر سربالا (HUD) تعبیه شده‌است، اما این جنگنده، همانند میگ ۲۹، نه سیستم کنترل HOTAS دارد نه نمایشگرهای چندمنظوره پیشرفته (Multi Function Display). کابین ابتدایی Su-۲۷S همانند جنگنده‌های دهه ۱۹۶۰ غربی است و کاملاً آنالوگ می‌باشد. البته هواپیماهای سوخوی ۳۰ و سوخوی ۳۵ که از سوخوی ۲۷ مشتق شده‏اند، در اصطلاح دارای «کابین شیشه‏ای» (Glass Cockpit) می‏باشند؛ این هواپیماها توسط شرکت فرانسوی Sextant Avionique به نمایشگرهای رنگی چندمنظوره، سیستم HOTAS، کلاه HMS و ... مجهز شده‏اند.

 رادار Phazotron N-۰۰۱

رادار اصلی سوخوی ۲۷، از نوع پالس – داپلر و ساخت فازاترون بوده و N-۰۰۱ (نام ناتو: Slot Back) نام دارد. این رادار، دارای قابلیت Track Wile Scan یا TWS بوده اما پردازشگر به کار رفته در آن، از نوع بسیار ابتدایی است و این مسئله، باعث می‏شود رادار، از تشخیص علایم ناصحیح دریافتی و همچنین جستجو در مناطق کور، بسیار ناتوان باشد، بدین جهت، رهگیری دقیق با این رادار، بسیار دشوار است و نیاز به مهارت و تجربه فراوان دارد. در جنگنده‏های Su-۳۰ و Su-۳۵، از مدل بالاتر رادار ساخت فازاترون به نام Bars N-۰۱۱M استفاده شده‌است که این رادار جدید، دارای آنتن رهیاب الکترونیکی، برد بهبود یافته، قابلیت رهگیری هم‏زمان چند هدف و حساسیت بالا می‏باشد.

 سیستم IRST

در سوخوی۲۷، به تقلید از جنگنده F-۱۴A از سیستم جستجو و ردیابی مادون قرمز یا IRST استفاده شده‌است. این سیستم درست بر روی دماغه و مقابل کابین نصب شده و با یک سیستم فاصله‏یاب لیزری، هماهنگ شده‌است. این سیستم می‏تواند در خدمت رادار قرار بگیرد یا مستقلا برای حملات مخفیانه به کار گرفته شود. این سیستم همچنین به کنترل مسلسل هواپیما کمک می‏کند و دقت بیشتری را نسبت به زمانی که از حالت نشانه‏روی رادار استفاده می‏شود، فراهم می‏آورد.

 گونه‌ها

گونه‌های مختلف تولید شده پس از دوران شوروی، بدین شرح هستند:

• Su-۲۷P: نوع یک نفرهٔ نمایشی با انجام برخی ابداعات، نظیر غلاف سوختگیری هوایی.
• Su-۲۷PU یا Su-۳۰: نوع دونفره با میزان تولید اندک، دارای غلاف سوختگیری هوایی، سیستم‌های آویونیک هدایت نبرد، سیستم کنترل پرواز جدید و ...
• Su-۳۰ M و Su-۳۰MK: جنگندهٔ نسل جدید، چندماموریته و دو نفره. گفته می‏شود تعدادی جنگندهٔ Su-۳۰M برای ارزیابی و سنجش توانایی، در اواسط دههٔ ۱۹۹۰، در اختیار نیروی هوایی روسیه قرار گرفته‎اند، اگر چه، این تلاش ها، حاصل زیادی نداشته‌است. جنگندهٔ Su-۳۰MK نوع صادراتی Su-۳۰M می‏باشد که سطح تجهیزات و قابلیت های آن، تغییر کرده‌است.
• Su-۳۰MKA: نوع صادراتی مخصوص الجزایر.
• Su-۳۰MKI: نوع پیشرفته شدهٔ Su-۳۰MK ویژهٔ نیروی هوایی هند؛ مجهز به کانارد، سیستم تغییر بردار رانش، آویونیک جدیدی که از چند کشور مختلف تهیه شده‌است و قابلیت انجام عملیات های گوناگون.
• Su-۳۰MKK: نوعی بر اساس مدل Su-۳۰MK ویژهٔ نیروی هوایی چین، با آویونیک روسی، قابلیت انجام عملیاتهای گوناگون، ولی بدون کانارد و سیستم تغییر بردار رانش.
• مSu-۳۰MK۲: نوعی بر اساس مدل Su-۳۰MKK ویژهٔ نیروی دریایی چین، با قابلیت های ضدکشتی پیشرفته.
• Su-۳۰MKM: نوعی بر اساس مدل Su-۳۰MK ویژهٔ نیروی هوایی مالزی.
• Su-۳۰KN: مدل بهبود یافتهٔ یک نفره، با سیستم‌های الکترونیک جدید که به این جنگنده اجازه می‌دهند کارکردهای جدیدی را انجام دهد؛ عمدهٔ این کارکردهای جدید، حول و حوش ناوبری هواپیما می‌باشند.
• Su-۳۰KI: مدلی یک نفره از Su-۳۰MK ویژهٔ اندونزی، که با ورود به خدمت Su-۲۷SMK در اواسط دههٔ ۱۹۹۰، قرارداد خرید اندونزی، نیمه کاره رها شد.
• Su-۲۷M یا Su-۳۵ و Su-۳۷: هواپیماهایی با کارکردهای بهبود یافته که همگی تک سرنشین بوده و از مدل Su-۲۷S مشتق شده‏اند. این مجموعه، شامل نوع دونفره‏ای به نام Su-۳۵UB می‏باشند.
• Su-۲۷SM: نوع ارتقا یافته‏ای از Su-۲۷S‌های نیروی هوایی روسیه، که تکنولوژی آن، مشابه Su-۲۷M ارزیابی می‎شود.
• Su-۲۷UBM: نوع ارتقا یافته‎ای از مدل Su-۲۷UB.
• Su۳۲ یا Su-۲۷IB موسوم به Platypus: نوع دونفره، ویژهٔ عملیات ضربتی دوربرد، که دو خدمهٔ کنار یکدیگر می‎نشینند.
• Su-۲۷KUB: نوعی دو نفره، بر اساس مدل ناونشین یک نفرهٔ Su-۲۷K، ویژهٔ آموزش جهت ناو هواپیمابر یا انجام عملیات چندماموریتی.

 منبع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Sukhoi Su-27»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در 21 ژانویه 2008).