داشتن و شناختن، مساله این است........

کسی که زیبایی درونی خود را شناخته است،زیبایی ظاهری خویش را به نمایش
نمی گذارد.

زنده یاد دکتر علی شریعتی


نتیجه اخلاقی:

کسی که زییبایی ظاهری اش را به نمایش همگان می گذارد یا زیبایی درونی ندارد و یا زیبایی درونی خویش را نشناخته است.این عدم شناخت یا سهوی است و یا عمدی؛یعنی یا فرد یا  نمی فهمد و یا خود را به نفهمی می زند.
اگر فرد نسبت به بدی کاری که انجام می دهد آگاهی نداشته باشد(جاهل قاصر) با دلیل و برهان منطقی قانع می شود اما اگر خود را به نفهمی زده باشد(جاهل مقصر) شما هر چه آیه،حدیث و دلیل منطقی بیاورید باز هم ساز خودش را می زند.
اینجاست که خداوند لفظ «الضالین» را به آنها نسبت داده است و چنین افرادی نمونه کامل « أولئک کالأنعام بل هُم أضلّ أولئک هُمُ الغافلون» هستند. 

نکته آخر اینکه حجاب، یک کمیت گسسته و کوانتومی است و بنابراین فرد نمی تواند قسمتی از آن را داشته باشد در نتیجه یک فرد یا با حجاب است یا بی حجاب و لفظ بد حجاب که امروزه بسیار متداول شده است مانند روزه کله گنجشکی، کلمه ای دل خوش کنک بیش نیست.